Որքան հետաքրրքիր է` տեսնում ես, որ տարբեր հետաքրքրությունների և նախասիրությունների տեր մարդիկ են կանգնած, սակայն ոգևորված զրուցում են... Ո'չ, նրանք չեն վիճում, նրանք հանգիստ զրուցում են . . . պարից: Թվում է, թե երբեք չէի պատկերացնի, որ Ռաֆայել Վարդանյանի նման սպորտսմեն պատանին կարող է այդքան ոգևորությամբ հաճախել պարի դասերին, բայց արի ու տես, որ նա մեծ հաճույթով է դա անում, և ավելին, նա ոգևորում է իր ընկերներին, ուղղում է իր պարի զույգին շարժումներ կատարելիս... Որքան գեղեցիկ է տեսնել, որ նույն Ռաֆայելը դաշնամուր է նվագում, ճիշտ է, ոչ բոլոր երաժշտություններն են հոգեհարազատ ինձ համար, սակայն այն, որ ես հենց նրան եմ տեսնում դաշնամուրի մոտ, արդեն հաճելի է: Հովհաննեեսը, Վանուշն ու Վովան` մի հրաշք եռյակ, միշտ թարմ մտքերով, առեղծվածային մտքի ճկունությամբ ու միշտ պատրաստ օգնելու բոլորին` լինի դա մեծ, թե փոքր: Այդ եռկյակի մոտ շրջապատը նույնպես շատ հետաքրքիր անձիք եք` չեմ կարող նշել բոլոր անունները, բոլորն են լավն են, բոլորը` հաճելի: Հետաքրքիր է, որ այս տարի խմբավորումները գրեթե աննկատ են դարձել, քանի որ պարը բոլորին միավորել է: Թիթիզ Մարինան, Թամարիկը, յուրօրինակ մտածողության տեր աղջիկներ, իսկ նրանց կողքին տեսնում ես նկարչուհի Էլենին, ֆուտբոլիստ Մարիամին, Լիանային, ժողովրդական պարերով հետաքրքրվող Տիգրանին, Ամալյային ու միաժամանակ նրանց կողքին են rap-եր Ալբերտը, breakdance պարող Դավիթը.....